GÜL KARDEŞİM

Çorum’un Toki Blokları’ndaki parkta çay içerken bahçelerden topladığı çiçeklerle, güllerle yanımıza geldi. Selam verdi. Bizlere birer sarı çiçek hediye etti. Biz de ona bir bardak çay ve iki dilim karpuz ikram ettik. 

Topladığı renk renk çiçekleri, gülleri gördüğü insanlara hediye ediyormuş. “Her ikinizde ışık saçıyorsunuz. Yüzünüz gülüyor, bir dost gibi çevrenizi aydınlatıyorsunuz. Sarı renk dostluktur. Bu yüzden size sarı çiçekleri verdim. İnanmıyorsan  gogol’a sor,” dedi. İnanmadım gogula “Sarı gülün anlamı ne demek?”diye yazdım. Cevap şöyle idi:

“Bir dosta verilen sarı gül dostluğunuzun gücünü ve bağlılığınızı ifade ediyorken sevgilinize vereceğiniz sarı gül biraz kıskançlık biraz ayrılık duygularını barındırıyor. “

Bizlere öyle şeyler anlattı ki “Gül Kardeş”içimden “bu genç ermiş” dedim.

Gözlerini gökyüzüne kaldırarak “Ben Allah’tan korkmuyorum.”dedi.

Şaşırdım, ne diyeceğimi bilemedim. 

“Neden korkmuyorsun?” dediğimde: 

“Ben Allah’ın emirlerini yerine getiriyorum. Yasaklarından sakınıyorum. O yüzden niye korkayım ki Allah’tan.”

Cevabımı alınca daha fazla şaşırmaya başladım…

“İnsanlara gül verin. Gülünüz yoksa gülüverin.”

“İnsanlara gülümsemek, tebessüm etmek sadakadır.”

“Gülmek de bulaşıcıdır.”

“Hastalara en iyi ilaç,  mutluluk, onlara gülümsemektir.”

“Allah yüzünüzü hep güldürsün.”

Bu sözler bu devrişe ait.

“Adın ne?”

“Sefa.”

“Benim adım da Şükrü.”

“Şükrü , şükürden gelir. Sen şükreden birisin. Rabbim bizi şükredenlerden eylesin.”dedi ve Gül Kardeşim bir “Hızır” gibi çekip gitti….