ANALARIMIZIN ELİ ALTINDAKİLER KALKINCA ÇOCUKLARIMIZDA NE EDEP, NE HAYA NE DE AHLAK KALDI!..

Bir Ramazan gecesi annem teraviye gitmişti. Arkadaşlarla bizim evde Körebe oynadık. Ben soba üzerinde kaynar güğümdeki suyu gözlerim bağlı olduğu için elim değdi, devrildi ve kilim ıslandı. 

Annem teravihden geldiğinde kilimin, hasırın ıslandığını gördüğünde “ kim yaptı?” dedi. Ben körebe oynadığımızda ben döktüm dedim.  Annem sobanın kenarında duran maşayı aldığı gibi bana fırlatmıştı ve kafama değmişti. Başımdan kan akmıştı. Annem de çok üzülmüştü...

Maşayı yedim ama yaramazlık yaptığımda süpürge ve terlik yemedim. Süpürgeyi ve terliği annemin zaman zaman ablama vurduğunu gördüm...

ANALARIMIZIN elinin altından teknoloji gereği maşa, süpürge kalktı; terlik ise hala yürürlükte. Ama analarımız yavrularımızı terlikle terbiye etmeyi unuttu. Bu üç aletin ikisi yürürlükten kalktığı için birinin de terbiye için kullanılmadığından çocuklarımızda edep, haya , ahlakta kalmadı...

Not: Burada terbiyenin dayakla yapılacağı gibi bir anlayışı savunduğumu kimse düşünmesin. Bu üç eşya ile analarımız biz kabahat, bir suç işlediğimizde hafifçe pomuza, sırtımıza, dizimize vururlardı. Benim anlattığım maşa olayı biraz anamın istemeden sinirlenerek yaptığı bir hareket sonucu vuku bulmuştu. Bizim kuşak hemen hemen bu üç aletin acısını tatmıştır.