AYRILIK HÜZNÜ ÇÖKTÜ ÜSTÜMÜZE..

Bir haftadır yanında kaldığım bir asırlık  Anamdan bugün ayrılıyorum. 

Bir yanda anam bir yanda yar ve evlatlar. .

iki arada bir deredeyim...

Ne anadan vazgeçiliyor ne de yardan ve evlattan...

Bedenimi ve ruhumu ikiye bölüp yarısını anamın yanına yarısını da yarın (sevgilimin)  ve evlatlarımın  yanına birakabilsem. ..

Ne etsem ne yapsam iki gönül bir arada olmuyor. ..olmuyor. ..

Boşa koyuyorum dolmuyor,  doluya koyuyorum almıyor. .

"Gel Ana gidelim benim vatana, benim yarın,  benim evlatların yanına" diyorum,  "Ben babanın bu yurdunu terketmem de terketmem"  diyor..

Dünya bu...Ne diyeyim. ..