İLÇEM ALACA’NIN MERKEZİNDEN YATSI NAMAZI  SONRASI MANZARALAR

“Sanki uykuya yatmış ilçem Alaca; ıpıssız ve sessiz...

Ölü toprağı serpilmiş üstüne; neşesiz ve kimsesiz.

Sen böyle değildin Alaca’m; ne oldu sana,

Terkedilmiş, unutulmuş kalmışsın; öksüz ve bensiz!...

Cıvıl cıvıldı çocukluğumda caddelerin,

Güler yüzlüydü, esnafın, memurun, çiftçin,

Sen böyle değildin Alaca’m ; ne oldu sana!..

Üzüldüm, yas yuttum bu gece;senin için!..”